Η Εύβοια στους βυζαντινούς χρόνους

 

Κατά  τους Βυζαντινούς χρόνους  ο Ιουστινιανός (527-565), εκτιμώντας τη στρατηγική θέση της Χαλκίδας, την οχύρωσε ενισχύοντας τα φρούρια του στενού του Ευρίπου και κατασκεύασε συρταρωτή γέφυρα. Επί των ημερών του χτίστηκε και η Αγία Παρασκευή. (Ο αρχικός βέβαια ναός ήταν προγενέστερος και θεωρείται μοναδικό ακέραιο παλαιοχριστιανικό μνημείο στην Ελλάδα).

Το Βυζαντινό κράτος έδειξε να νοιάζεται πολύ για την Ευβοια. Το νησί γέμισε πολλές εκκλησίες και έγιναν πολλά έργα, που βοήθησαν πολύ στην ανάπτυξη και τη στρατιωτική οργάνωση του νησιού. Ανάμεσα τους ήταν και η επισκευή του πανάρχαιου δρόμου από τη Χαλκίδα στην Ερέτρια. Ακόμη, ένα πολύ σοφά μελετημένο δίκτυο από «φρυκτωρίες», δηλαδή πανύψηλους σηματωρούς πύργους, μηνούσε κάθε καλό ή κακό μαντάτο σε ολόκληρη την Εύβοια.

Η οχυρωμένη μεσοβυζαντινή Χαλκίδα υπήρξε ο προμαχώνας ολόκληρου του νησιού. Κατά τις βουλγαρικές επιδρομές χρησίμευε πολύ ως καταφύγιο σε άμαχους πληθυσμούς.

Ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α΄  Κομνηνός λίγο νωρίτερα από το 1082 επέτρεψε στους Βενετούς να χρησιμοποιήσουν τη Χαλκίδα ως εμπορική σκάλα και υπέσκαψε έτσι μακροπρόθεσμα τα οικονομικά θεμέλια του Βυζαντίου. Η Χαλκίδα είχε ήδη μπει στη φάση της οικονομικής άνθησης προκαλώντας αναπόφευκτα τον ξένο φθόνο.

 

(διασκευή)

(Χριστούλιας  Πέτρος, Σκίτσα και σελίδες από την Ιστορία της Χαλκίδας, Χαλκίδα, εκδ. Διάμετρος, 1996)